Of het nu was om Los Blancos van de titel af te houden, om voor de tweede plaats en de Super Cup te vechten, om kwalificatie voor de Champions League veilig te stellen, of Catalaanse trots... Zoveel emoties bij elkaar zorgden voor gekte in Montilivi zodra de bal werd getrapt.
Drie minuten na de aftrap controleerde Christensen met zijn borst en loste een volley die Girona-doelman Paulo Gazzaniga verraste: 0-1. In de volgende actie, in het gebied van Ter Stegen, hing Dovbyk aan het dak van het stadion om de voorzet van Ivan Martin op te vangen en gelijk te maken. Binnen vijf minuten stond de stand daardoor al op 1-1.
In plaats van de gemoederen te bedaren, wilde geen van beide teams een wapenstilstand. De aanvallen volgden elkaar op, met meer gevaar van de bezoekers, die Gazzaniga doelpunten van Gündogan en Christensen zagen afkeuren. De Duitse middenvelder raakte vervolgens de lat. Maar de thuisploeg dreigde ook op de counter met het tempo van Savinho en Tsygankov.
Vreemd genoeg kwam er geen verandering in het scorebord... totdat Miguel, op slag van rust, Yamal haakte. De jongeling had een voet in het strafschopgebied en werd na een VAR-check beloond met een penalty. Robert Lewandowski mocht aanzetten vanaf de stip en stelde niet teleur: 1-2.
Onwaarschijnlijke comeback en wereldgoal
Zonder wijzigingen na de kleedkamers bleef Barça met meer elan aanvallen, hoewel ze op een goede Gazzaniga stuitten. Ze voelden zich op hun gemak toen ze het tempo van de wedstrijd controleerden en de situatie met een zekere mate van comfort beheersten... maar Girona heeft veel vuurkracht voorin, zelfs meer dan de Culés. Portu kwam erin voor een vermoeide Tsygankov... en scoorde de 2-2 met zijn eerste balcontact.
Maar daar bleef het niet bij, want in de volgende beweging, nadat hij de bal had heroverd en de tegenaanval inleidde, wachtte Portu zelf tot Miguel voor hem opkwam, om met een beetje geluk de bal in het net te schieten en er 3-2 van te maken. Op dat moment was Real Madrid kampioen, maar het belangrijkste voor de ploeg van Míchel was hun mathematische kwalificatie voor de Champions League. De eerste in hun geschiedenis.
De thuisploeg bleef op zoek gaan naar dat vierde doelpunt. En die vonden ze. Het was Portu die een geweldig doelpunt maakte. En hij gaf bijna een vijfde doelpunt weg. Een machteloos Barça zag de titel wegglippen en de tweede plaats, het ticket voor de volgende Super Cup en hun trots. En ondertussen, 678 kilometer verderop, riepen Real Madrid-fans rond het Plaza de Cibeles "campeones, campeones".